Dom. Miasto Ogród. Twórczość Janiny i Władysława Czarneckich
Wystawa o parze ważnych dla historii Poznania architektów oraz ich dziełach
Tematyka wystawy
„Miasto jest organizmem żywym” zwykł powtarzać Władysław Czarnecki. Wystawa czasowa „Dom. Miasto. Ogród.” Pokazywała, jak to motto odzwierciedlało się w jego twórczości architektonicznej i urbanistycznej oraz w projektach Janiny Czarneckiej.
Poświęcona była działalności Janiny i Władysława Czarneckich, małżeństwa architektów. Ich historia pokazuje w pigułce losy polskiej inteligencji w XX wieku. Wykształcenie zdobyli na Politechnice Lwowskiej, natomiast ich życie zawodowe związane było z Poznaniem.
Na wystawie zaprezentowane zostało spojrzenie Czarneckich na trzy kluczowe obszary projektowe: dom, miasto i zieleń.
Czarneccy to twórcy wielu budynków, które do dziś możemy podziwiać w Poznaniu, jak Dom Żołnierza, rekonstrukcja Biblioteki Raczyńskich czy dawne Collegium Historicum UAM. Podejmowane przez nich wyzwania są charakterystyczne dla architektury dwudziestolecia międzywojennego (rozdartej między tradycjonalizmem a nowoczesnością) oraz architektury i urbanistyki po II wojnie światowej (mierzących się zarówno z projektami użyteczności publicznej, jak i problemem rekonstrukcji zabytków zniszczonych w czasie wojny).
Ważnym aspektem w działalności urbanistycznej Czarneckich była kwestia zieleni w mieście, jej roli i odpowiedniego rozmieszczenia. Władysław jest autorem projektu planu rozwoju miasta, którego główny element stanowi system klinów i pierścieni zieleni. Nie został on w pełni zrealizowany jednak do dziś stanowi ważny punkt odniesienia w dyskusjach o zrównoważonym rozwoju miasta.
Aranżacja
Projekt aranżacyjny wystawy zbudowany był wokół haseł zawartych w jej tytule. Pierwsza przestrzeń składała się z instalacji nawiązującej do wnętrza domu. Nawiązywała do domu Czarneckich zbudowanego na stokach Cytadeli w latach 30. XX wieku, dla którego Władysław wykonał projekt architektoniczny, a Janina wystój wewnętrzny. Białą przestrzeń „domu” urozmaicały różnorodne przestrzennie i kolorystycznie elementy aranżacyjne. Przekazywały one informacje o życiorysie i dokonaniach zawodowych bohaterów wystawy.
Druga przestrzeń zatytułowana „Ogród” przybliżała temat zieleni w mieście i problem uwzględniania terenów zielonych w projektach rozwoju urbanistycznego. Cała sala wyłożona została trawą, z której wyrastały ekspozytory, na których umieszczono informacje. Centralnym obiektem tej przestrzeni była biała figura jelenia.
Przestrzeń „Miasto” opisywała wybrane realizacje architektoniczne Czarneckich podzielone na trzy okresy ich twórczości: tradycjonalizm, modernizm i architektura powojenna. W warstwie wizualnej poszczególne projekty opisane były na podświetlanych prostopadłościanach, przywodzących na myśl sylwetkę miasta.
W ostatniej Sali prezentowane były projekty nagrodzone w 39. Konkursie im. prof. Władysława Czarneckiego. Konkurs ten jest organizowany od 1984 roku przez poznański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich. To przegląd najlepszych prac semestralnych studentów architektury z zakresu architektury, urbanistyki oraz projektowania wnętrz.