Wystawy

Tematyka wystawy

Wystawa poświęcona była niezwykłej i wciąż mało znanej postaci ks. Józefa Rogalińskiego (1728-1802), znamienitego duchownego i wybitnego uczonego, rektora Akademii Wielkopolskiej. Astronom i wielki miłośnik eksperymentów fizycznych, jezuita zafascynowany elektrycznością był autorem wielu pojęć naukowych w języku polskim. W dobie ostatnich dekad Rzeczypospolitej szlacheckiej współtworzył model rozumnego patriotyzmu i oddał się pracy organicznej na rzecz rodzimej Wielkopolski.

Celem wystawy było przedstawienie szerokiego spektrum działań tego wszechstronnego przedstawiciela Oświecenia. W pierwszej kolejności ukazano te sfery życia Rogalińskiego, które kształtowały go jako człowieka. Odnosiło się to przede wszystkim do tradycji szlacheckiego rodu, z którego pochodził, jezuickiej formacji, będącej jego życiowym wyborem czy podróży edukacyjnych jakie odbył za młodu. Dalsza część wystawy została poświęcona dorobkowi naukowemu Józefa Rogalińskiego. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się kolegium jezuickie w Poznaniu, którego był najbardziej zasłużonym odnowicielem. Dotyczyło to przede wszystkim założenia w murach uczelni muzeum matematyczno-fizycznego , utworzenia obserwatorium astronomicznego czy wyposażenia placówki w nowoczesne instrumentarium naukowe.

Ważnym wątkiem na wystawie był opis działalności Rogalińskiego na rzecz upowszechnienia wiedzy, w tym słynne w Poznaniu popisy czwartkowe czyli organizowane dla szerokiej publiczności pokazy doświadczeń naukowych. Rogaliński ukuł także wiele nowych pojęć naukowych, przeciwstawiając zlatynizowanym ich formom rodzime odpowiedniki takie jak drobnowidz (mikroskop), wodoskok (fontanna) czy uciążenie (grawitacja) . Na końcu ekspozycji przedstawiono współczesne dziedzictwo uczonego i różne formy upamiętnienia jego osoby w przestrzeni publicznej na terenie Wielkopolski.

Aranżacja

Wystawa prezentowana była w pięciu salach Śluzy Katedralnej w atrakcyjnej, także dla młodszych odbiorców, szacie graficznej. Składała się głownie z intrygująco zaaranżowanych plansz narracyjnych zawierających ikonografię z epoki, ale także ze stworzonych na potrzeby wystawy grafik i elementów identyfikacji wizualnej. W aranżację ekspozytorów wkomponowano także elementy animacyjne dla dzieci takie jak wizerunki rogali umieszczone na nośnikach ekspozycji. Towarzyszyła temu mini – gra dla rodzin z dziećmi polegająca na liczeniu na wystawie rysunków przedstawiających te słodkie wypieki. Ukazała się także w ramach przedsięwzięcia bogato ilustrowana i utrzymana w tej samej co ekspozycja szacie graficznej publikacja z tekstami kuratora.