Zmęczeni podróżą zatrzymujemy się na krótki odpoczynek nad brzegiem Warty. Spoglądamy na miasto wyłaniające się zza łąk i nielicznych zabudowań. Szeroka rzeka opływa zakolem wyspę Groblę. Na lewym brzegu spośród gęstej zabudowy miejskiej wyłaniają się charakterystyczne dominanty przestrzenne: wieże kościoła bernardynów, dawnego kolegium jezuitów oraz ratusza. W oddali na wzniesieniu majaczy kościół św. Marcina, a na prawo od ratusza, na Grobli, wznosi się ewangelicki kościół św. Krzyża. Na przeciwległym brzegu Warty, na Ostrowie Tumskim, wśród zieleni widoczna jest potężna bryła katedry. Sąsiaduje z nią kościół Najświętszej Marii Panny, za którym znajduje się Wielka Śluza – most łączący wyspę katedralną z położonym na wzgórzu Fortem Winiary. Widoczna pośrodku pruska forteca, górująca nad okolicą niczym ponury olbrzym, przez dziesiątki lat decydowała o obliczu leżącego u jej podnóży miasta.