Prawo do studiowania

Pierwszy kobiecy doktorat obroniła Elena Lucrezia Cornaro Piscopia na Uniwersytecie w Padwie już w 1678 roku! Jednak dopiero przemiany społeczne XIX wieku doprowadziły do stopniowego otwierania się uczelni wyższych dla kobiet. Od lat 60. XIX wieku mogły one studiować najpierw w Lyonie i Montpellier, potem w Zurychu, Genewie, Brnie i na uczelniach szwedzkich. W kolejnych latach możliwe stawało się to również w innych krajach.

W podzielonej wówczas zaborami Polsce jako pierwsze studiować mogły Polki z zaboru austriackiego. W 1894 pozwolono im przysłuchiwać się wykładom na Uniwersytecie Jagiellońskim. Trzy lata później mogły zostać pełnoprawnymi studentkami na wydziałach filozoficznym i lekarskim tej uczelni.

W zaborze pruskim kobiety studiować mogły od 1908 roku. Najdłużej na możliwość studiowania czekały mieszkanki zaboru rosyjskiego – tu uniwersytety otwarto dla nich dopiero w 1915 roku.