Wystawy

Tematyka wystawy

Wystawa prezentowała zdjęcia Jana Kurka, który bez żadnych nadziei na publikację swoich fotografii dokumentował przedpołudniowe spacery po ulicach Łazarza z lat 1967-1969. Rejestrował codzienne wydarzenia uliczne nie mieszczące się w oficjalnym sposobie ukazywania świata. Jako operator telewizyjny znał doskonale wytyczne określające co, w jaki sposób, dlaczego i po co – należy pokazywać w mediach. Łazarska rzeczywistość, jaką bez pretensji i na własne potrzeby fotografował odpoczywając jednocześnie od propagandowej wizji świata, nie mieściła się w tych ramach. Nie ma tam doniosłych wydarzeń, nie ma ilustracji problemów politycznych, nie ma postaci zasługujących na upamiętnienie. Ten świat nie miał trafić do opracowań historycznych. Jako szary i zwykły, nie był wart uwagi.

Bezpretensjonalna dokumentacja porannych przechadzek rejestruje cały inwentarz łazarskich postaci zasiedlających ten czas i miejsce. W ramach wystawy zbudowano z nich opowieść o ludziach załatwiających swoje sprawy umykające historii, o prowincjonalnej codzienności Łazarza, pozornie niewartej uwagi.

Aranżacja

Wystawa składała się z kolaży zdjęć ukazanych w formach przestrzennych, prezentujących współczesną interpretację uchwyconej na zdjęciach codziennej rzeczywistości lat 60 XX. Przyjęta narracja stanowić miała opozycję do opowieści z dziedziny wielkiej historii, do oficjalnych kryteriów oceny tego co ważne, warte uwagi, słuszne i właściwe.