Wisława Knapowska

Studiowała na Uniwersytecie Poznańskim historię nowożytną oraz romanistykę i germanistykę. Była poliglotką – znała siedem języków obcych. Była bardzo sumienną badaczką, co pokazują jej notatki. Są bardzo szczegółowe i dokładnie uporządkowane, choć pisane na przemian w różnych językach. Znajomość języków pomogła jej także w opracowaniu rozprawy doktorskiej o historii Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Przygotowując ją, badała nieznane dotąd dokumenty pruskie.

Na Uniwersytecie prowadziła wykłady z dydaktyki historii. Była też kierowniczką ogniska metodycznego, gdzie uczyła nauczycieli historii, jak lepiej przekazywać wiedzę.

Równolegle z rozwojem kariery uniwersyteckiej dorabiała jako nauczycielka, m.in. przez dziesięć lat uczyła literatury i języka francuskiego w gimnazjum żeńskim im. Dąbrówki. Napisała także opracowanie poświęcone historii tej najstarszej średniej szkoły żeńskiej w Poznaniu.