JAK ROBIĆ SZKOŁĘ?

Jak robić szkołę?

Pytaliśmy w 2021 roku w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i pytamy teraz w Galerii Śluza w Poznaniu. I robimy to z pełnym przekonaniem. Wierzymy, że powszechna edukacja jest wartością, o którą warto dbać, o której warto rozmawiać, o którą warto się nawet spierać.

Każdy z nas objęty był obowiązkiem szkolnym. Mamy z tego czasu różne wspomnienia i doświadczenia. Dobre i złe. Wychodzimy ze szkoły z bagażem wiedzy i umiejętności, przyjaźniami i pasjami, ale też traumami i niewykorzystanymi szansami.

Jak powinna wyglądać szkoła, aby odpowiadała na wyzwania współczesności? Aby potrafiła jak najlepiej wydobyć potencjał tkwiący w uczniach i uczennicach i wspierać ich rozwój?

W obiegowej opinii zreformować edukację jest równie trudno, jak wysłać człowieka na Księżyc. Dlaczego? Ponieważ szkoła uwikłana jest w szereg zależności. Na tej wystawie przyglądamy się niektórym z nich.

Tytułowe pytanie zadajemy w momencie spotęgowanego przez globalne wyzwania kryzysu w oświacie. Zdajemy sobie jednak sprawę, że problemy wywołane niedoborem miejsca, kadr, środków albo politycznymi napięciami zdarzały się wielokrotnie wcześniej i radzono sobie z nimi na różne sposoby. Szukamy w przeszłości przyczyn niektórych z toczących się obecnie procesów. Jak zwykle w dużej mierze bazujemy na naszym lokalnym – poznańskim i wielkopolskim – kontekście. Podejmujemy próbę diagnozy aktualnej sytuacji pod kilkoma wybranymi kątami.

Zastanawiając się nad wyzwaniami, przed którymi stoi edukacja przyszłości, wsłuchiwaliśmy się w głosy wielu środowisk: osób, które się uczą i które nauczają, ludzi, którzy szkoły budują, i tych, którzy piszą o nich książki, tych, którzy szkołę badają i tych, którzy przygotowują strategie jej rozwoju, a także tych, którzy poddają ją artystycznej refleksji.

Zatem jak robić szkołę?