Naszym oczom ukazuje się Poznań pierwszej połowy XVIII wieku. Widzimy go od strony południowo-wschodniej, z okolic kościoła św. Rocha na podpoznańskim Miasteczku.
Znajdujemy się nad szerokim korytem Warty. Wokoło rozciągają się bagna i rozlewiska. Po rzece płyną wyładowane towarami łodzie i barki. Poznań żyje w symbiozie z wodą, która
opływa go z różnych stron w postaci wielu dopływów i odnóg Warty. Do miasta dostaniemy się dzięki mostom, które poprzez wyspę Groble prowadza ku reprezentacyjnej Bramie
Wodnej. Uwagę zwracają liczne wieże kościołów. W centrum rozpoznajemy monumentalna bryłę kolegiaty św. Marii Magdaleny. Dostrzegamy wieże ratusza oraz zamku. Miasto nadal otaczają średniowieczne mury, choć ich czas wydaje się już policzony.