Ratusz

Ratusz, pełniący funkcję siedziby rady miejskiej, skarbca, archiwum i biblioteki, ulokowany był w centrum miasta – na Rynku. Stanowił symbol odrębności i prawnej autonomii. Rada miejska, na czele której stał burmistrz, miała szczególnie istotne uprawnienia w dziedzinie prawodawstwa – normowała całokształt życia miasta i była jego najwyższą instancją sądową.

Bogato zdobiona fasada ratusza pełniła funkcję swoistego kodeksu, który prezentował wzorzec zachowań obywatela i urzędnika miejskiego, a także wartości służące budowie idealnego miasta.

Ratusz umieszczony został na osiach, które stanowiły główne drogi wjazdowe do miasta. Ustawienie jego bryły pod kątem w stosunku do prostopadle przebiegających pierzei kamienic rynkowych skutkowało optycznym wydłużeniem fasady budynku.

Zdjęcie główne  - Ratusz
Zamknij rozwijaną treść

Wieża

Wieża ratuszowa pełniła przede wszystkim funkcje reprezentacyjne. Podobnie jak wieże kościelne, była dominantą wysokościową w sylwecie miasta i pomagała w orientacji przestrzennej.

Przez kilkaset lat na wieży ratusza znajdował się punkt obserwacyjny, służący do wypatrywania zagrożenia pożarowego. Do XVII wieku ochroną przeciwpożarową zajmowały się cechy rzemieślnicze. Aktywni poznaniacy skupieni w korporacjach zawodowych podzielili miasto na obszary, za które odpowiadała dana grupa zawodowa.

Tradycja upiększania budynków pismem ma swój początek w starożytności. Pierwsze inskrypcje na ratuszu pojawiły się po przeprowadzeniu przebudowy gmachu w stylu renesansu, którego w połowie XVI wieku dokonał Jan Baptysta Quadro. Stanowiły one wyraz dążeń i przekonań patrycjuszowskich elit sprawujących władzę w mieście.
# władza

Schody

O tym, że mamy do czynienia z ważnym budynkiem publicznym informują nas umieszczone na jego zewnątrz schody. Zyskują na tym nie tylko drzwi, które dzięki podwyższeniu wydaje się bardziej okazałe. Także sama czynność wspinania się po stopniach nadaje sekwencji wchodzenia do budynku typowej dla pochodu powagi.